Obchody 10-lecia powrotu Zakonu Franciszkanów do Złotoryi
30 czerwca 2024 r. w Kościele św. Jadwigi obchodzono 10-tą rocznicę powrotu Zakonu Franciszkanów do Złotoryi. W uroczystości wzięli udział nie tylko parafianie, lecz także i byli obecni przedstawiciele m.in. jednostek samorządu terytorialnego, miejscowych stowarzyszeń, służb mundurowych, przedsiębiorstw oraz instytucji oświatowo-kulturowych.
Uroczystość rozpoczęła się od mszy święta koncelebrowanej pod przewodnictwem o. Alarda Maliszewskiego – Ministra Prowincjalnego Prowincji św. Jadwigi. Podczas nabożeństwa wierni modlili się o boże łaski i dary Ducha Świętego dla zakonników, a także podziękowali za ich dotychczasową posługę. W swojej homilii o. Alard Maliszewski odniósł się do przypowieści o uzdrowieniu córki Jaira przez Jezusa (Mk 5, 35-43). Przełożony synagogi zwrócił się do Jezusa z prośbą o pomoc jego umierającej córce. Mimo szykan ze strony zebranych wokół łóżka dziewczynki Syn Boży zwrócił się do niej ze słowami: „Talitha Kum”. Dzięki doznanemu cudowi córka Jaira podniosła się i zaczęła chodzić. My jako ludzie nie jesteśmy świadomi obecności znaków Bożych, które zmieniają nasze życie. Nie dostrzegamy tego, iż Trójjedyny Ojciec powołał nas do życia i pragnie wybawić nas od śmierci, ku której zwodzi nas Szatan wraz z siłami nieczystymi. O. Alard Maliszewski przypomniał, iż Bóg motywuje nas do wzmacniania wiary nie tylko poprzez kontakt z bliźnimi oraz spełnianie wobec nich dobrych uczynków, lecz przede wszystkim na przyjęcie Pana Jezusa do naszych serc. W ten sposób pozwalamy Chrystusowi, by umacniał nas swoją łaską i dokonywał cudów w naszym życiu. W tym miejscu O. Alard Maliszewski zaznaczył, iż od początku istnienia Franciszkanie współdziałają z wiernymi w ramach wspólnoty, a także niosą pomoc osobom ubogim, pokrzywdzonym oraz potrzebującym. Dla obu stron ważne jest nie tylko okazywanie życzliwości i dobroci w stosunku do Boga oraz bliźnich, lecz także otwarcie się na miłość Stwórcy. Jego moc sprawia, iż jesteśmy otwarci na zmiany, dzięki którym stajemy się lepszymi ludźmi. Cuda czynią również nasze życie piękniejszym, bogatszym i głębszym duchowo.
Na zakończenie mszy świętej w imieniu parafian głos zabrali p. Marek Nieruchalski oraz p. Liliana Krakowska. Podziękowali oni zakonnikom za dotychczasową posługę i podjęty trud, a także życzyli im zdrowia, cierpliwości, wytrwałości i pomyślności w dalszej działalności duszpasterskiej. Wręczyli im również pamiątkowe upominki. Następnie O. Alard Maliszewski podziękował wiernym za udział w nabożeństwie, podkreślając, iż św. Jadwiga jako patronka złotoryjskiej parafii i całej prowincji uczy miłości, ofiarności oraz ufności wobec Stwórcy. Udzielił również wiernym uroczystego błogosławieństwa.
W ramach obchodów odbyły się również trzy koncerty. Do świata muzyki sakralnej wiernych zaprosił dr Marek Fronc, wykładowca Akademii im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz organista w parafii pw. św. Wojciecha w Legnicy. Wykonał on utwory m.in. z repertuaru Jana Sebastiana Bacha oraz Felixa Mendelssohna. Jego występ przepełniony był mistyką, ekspresją, duchowością oraz wyczuciem dźwięku. Następnie Zespół Artystyczny Żołnierzy Rezerwy „Rota” wykonał przed publicznością pieśni patriotyczne oraz religine (m.in. „Polskie kwiaty”, „Czerwone maki na Monte Cassino”, „Z dawna Polski tyś Królową”). Ich niesamowite zdolności wokalne oraz gra na instrumentach wywarły na słuchaczach ogromne wrażenie Z kolei muzycy z Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Stanisława Moniuszki w Jeleniej Górze poruszyli najculsze struny parafian zachwycając ich wrażliwością artystyczną, kunsztem oraz maestrią. Koncerty te spotkały się z aplauzem i zachwytem wśród słuchaczy, o czym mogą świadczyć pozytywne opinie wygłaszane przez nich tuż po uroczystości.
Po części artystycznej odbyła się konferencja naukowa w ramach której p. Roman Gorzkowski (członek Towarzystwa Miłośników Ziemi Złotoryjskiej oraz emerytowany nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie w Liceum Ogólnokształcącym) wygłosił referat pt. „Obecność Franciszkanów w Złotoryi na przestrzeni wieków”. Św. Jadwiga sprowadziła Zakon Braci Mniejszych do miasta w roku 1208 lub 1212. Zanim w 1267 r. Wkrótce założyli oni szkołę przyklasztorną edukującą przyszłych mnichów. Bracia Mniejsi utrzymywali się z darowizn oraz dochodów płynących z kopalni. Nieśli również pomoc ubogim. Ponadto Kościół pełnił funkcję kustodii tzn. nadzorował świątynie znajdujące się w okolicach Złotoryi. Zanim w 1267 r. mnisi obrali za patronkę świątyni obrali św. Jadwigę, klasztor znajdował się pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy. Z czasem zakonnicy zaczęli organizować pielgrzymki ku czci opiekunki Śląska. W 1428 r. husyci podłożyli pod Kościół ogień, a także uprowadzili w beczce posługującego w nim br. Tomasza, którego później spalono żywcem przy Bramie Legnickiej. Kiedy nastał pokój, Franciszkanom udało się przywrócić klasztor do dawnej świetności. W 1505 r. rodzina von Zedlitz ufundowała klasztorowi kaplicę św. Otylii. W 1530 r. na skutek szerzącej się reformacji zakon opuścił Złotoryję. W opuszczonej świątyni do 1554 r. funkcjonowało luterańskie Gimnazjum prowadzone przez Valentina Trozendorfa. W XVII w. wojska austriackie zajęły Śląsk, Dynastia Habsburgów zaś dokonała rekatolizacji regionu. W 1704 r. Franciszkanie powrócili do Złotoryi i ponownie objęli Kościół pw. św. Jadwigi. Do 1725 r. świątynia została przebudowana na styl barokowy. Ołtarz zaś odnowiono w stylu barokowo-rokokowym. Do dnia dzisiejszego jest on ozdobiony jest monstrancjami z relikwiami św. Antoniego z Padwy, zaś w jego centralnym punkcie znajduje się obraz przedstawiający Jezusa ukazującego się św. Jadwidze, podczas jej pobytu w Trzebnicy W 1810 r. zakonnicy ponownie musieli opuścić Złotoryję i udać się do Czech. W tym czasie bowiem cesarz Prus Fryderyk Wilhelm III szukający pieniędzy na wojnę z napoleońską Francją dokonał sekularyzacji dóbr kościelnych. Trzy lata później kościół został przekształcony w lazaret. Mimo braku obecności Zakonu Braci Mniejszych w Złotoryi w XIX i XX w., co jakiś czas przybywali oni do miasta głosząc misje parafialne. Po II wojnie światowej, kiedy Dolny Śląsk ponownie znalazł się w granicach polskich proboszczem parafii św. Jadwigi został ks. Michał Dunas. Niebawem, bo w 1946 r. przy złotoryjskiej świątyni utworzono Franciszkański Zakon Świeckich. Choć kościół ten nie należał do zakonników, to ks. Michał Dunas wspierał duchowo tercjarzy i pomagał im w ich działalności. W latach 90. XX w. Towarzystwo Miłośników Ziemi Złotoryjskiej nadało ulicy znajdującej się niedaleko świątyni nazwę Ulicy Franciszkańskiej. W tym czasie Uszyto również sztandar franciszkański. Po ponad 200 latach w 2014 r. Bracia Mniejsi powrócili do Złotoryi.
Z kolei p. Robert Pawłowski (były redaktor naczelny „Echa Złotoryi” oraz burmistrz w latach 2014-2024) oraz p. Kazimierza Tuchowska (prezes TMZZ). Podkreślili oni fakt, iż dzięki pracy Zakonu Franciszkanów wielu wiernych dostrzegło tkwiący w sobie potencjał i ujawniło swoje talenty. Poświęcają oni swój wolny czas na pomoc potrzebującym, a także angażują się w różnego rodzaju inicjatywy oraz działalność parafii. Przede wszystkim jednak parafianie wzmocnili swoją wiarę oraz miłość do Chrystusa. Duchowni oraz przedstawiciele TMZZ-u wspólnie zorganizowali (i organizują nadal różnego rodzaju wydarzenia) m.in. koncerty, konferencje naukowe oraz Rajdy Jadwiżańskie. Efektem ich wspólnej pracy są również publikacje książkowe poświęcone m.in. historii działalności Zakonu Franciszkańskiego w Złotoryi.
Po zakończeniu konferencji o. Bogdan Koczor podziękował wiernym za udział w uroczystości. Podziękował im również za modlitwy zanoszone w intencji duchownych oraz życzył obfitości łask Bożych.
Marek Szalkiewicz
https://www.zlotoryjska.pl/aktualnosc-1-9330-franciszkanie_w_zlotoryi_po_raz_trzeci.html
https://legnica.gosc.pl/doc/8873325.Zlotoryja-10-rocznica-powrotu-franciszkanow
