XXXVIII Ogólnopolska Pielgrzymka Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa

17 czerwca 2023 r. w Kościele Górnym Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie odbyła się XXXVIII Ogólnopolska Pielgrzymka Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa. Udział w niej wzięło mnóstwo pątników z całej Polski. Wśród nich była również  grupa wiernych ze złotoryjskich parafii: św. Jadwigi, św. Józefa Robotnika oraz Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wraz z ks. Markiem Sucheckim. Hasłem tegorocznej pielgrzymki były słowa św. Jana Pawła II: „Pielęgnujcie kult Najświętszego Serca Pana Jezusa”.

Uroczystość rozpoczęła się od odśpiewania przez pątników hymnu pt. „Pójdź o Honorowa Straży”. Następnie głos zabrali ks. Krzysztof Zimończyk SCJ (dyrektor krajowy Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa) oraz ks. Tomasz Szopa SCJ (kustosz Sanktuarium św. Jana Pawła II), którzy przywitali uczestników wyrażając przy tym nadzieję, iż pielgrzymka ta okaże się dla nich owocna i przyniesie im pokłady łask. Nadmienili, iż pierwszy raz ów uroczystość odbywa w tym miejscu. Ponadto ks. Tomasz Szopa przedstawił historię powstania Sanktuarium. Stanowi ono część Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!” usytuowanego na tzw. „Białych Morzach” w Krakowie, gdzie kiedyś mieściły się Zakłady Sodowe „Solvay”. W tym miejscu w latach 1936-1940 zatrudniony był Karol Wojtyła. Niedaleko świątyni znajduje się Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, w którym wiele lat swojego życia spędziła św. Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia (przebywała tam do śmierci). 

Po zaprezentowaniu historii powstania sanktuarium pielgrzymi odśpiewali Godzinki o Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Wysłuchali również referatu ks. dra Damiana Płatka SCJ poświęconego znaczeniu nabożeństwa do Serca Jezusowego w myśli św. Jana Pawła II. Papież, którego wydała polska ziemia dostrzegł, iż woda, która wytrysnęła z boku Chrystusowego jest dla nas źródłem życia oraz pojednania ze Stwórcą. Naszą misją jest ewangelizacja osób, które nie poznały jeszcze Miłosierdzia Bożego, tak by mogły one uwierzyć, że woda ta może odmienić również ich żywot i pozwolić im osiągnąć zbawienie. Aby jednak mogli do tego dojść muszą uświadomić sobie swoją śmiertelność oraz grzeszność. Modląc się do Serca Jezusowego prosimy Syna Bożego o pokorę, utrzymywanie prawidłowych relacji z otoczeniem oraz unikanie oceny bliźnich. Oddając mu cześć i chwałę błagamy go o odpuszczenie win za popełnione przez nas grzechy na ziemskim padole. Podstawą tego jest tutaj szacunek do siebie oraz do bliźnich. 

Pielgrzymi mieli okazję zwiedzić m.in.  Muzeum św. Jana Pawła II, kościół dolny, a także pobliskie Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Wysłuchali również listu do Ojca Świętego Franciszka odczytanego przez s. Bernadettę, która brała udział w jego współredagowaniu.

Główną częścią uroczystości była msza święta odprawiona przez ks. bp Stanisława Salaterskiego połączona z aktem przyjęcia nowych osób do Arcybractwa Straży Honorowej oraz zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji i Ukrainy. Podczas homilii ksiądz biskup objaśnił, iż misją zarówno Arcybractwa, jak i pozostałych katolików jest naśladowanie świętych, którzy sami otworzyli się na dobroć Serca Jezusowego, dzięki czemu doświadczyli w swoim życiu cudów. Chrystus zachęca nas do bycia osobami cichymi, pokornymi, wytrwałymi w wierze i świadomymi swoich słabości. Pragnie również trafić do głębi naszych serc. Motywuje nas przy tym do tego, byśmy go naśladowali i dbali o jego obecność w codziennym życiu. Na tej podstawie budujemy stosunki międzyludzkie oraz przybliżamy się do życia wiecznego. 

Na zakończenie pielgrzymki ks. Krzysztof Zimończyk i ks. Tomasz Szopa podziękowali pątnikom za udział w pielgrzymce, życząc im bezpiecznego powrotu do domu oraz zachęcając do dalszych modlitw do Serca Jezusowego. Z kolei ks. bp Stanisław Salaterski udzielił im błogosławieństwa bożego.

Istniejące od 1863 r.  Arcybractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa jest wspólnotą skupiającą ludzi pragnących odpowiedzieć na skargę Pana Jezusa w Ogrójcu: „Czy nie mogliście czuwać jednej godziny ze Mną?”. Swoją miłością oraz poświęceniem starają się pocieszać serce Chrystusa napełnione boleścią z powodu zapomnienia i niewdzięczności ludzkiej. To serce zranione włócznią przez setnika, choć wciąż jest dotykane naszymi grzechami i zniewagami,  to nadal pozostaje źródłem mocy i chrześcijańskiej nadziei. Dewizą Arcybractwa jest więc: „cześć, miłość oraz wynagrodzenie Sercu Jezusa”. Członkowie Straży poświęcając jedną godzinę w ciągu dnia, towarzyszą myślą i słowem Chrystusowi, oddając mu cześć i chwałę, a także ofiarując mu swoje życie, a nade wszystko wierną miłość. Arcybractwo rozwija nabożeństwa do serca Bożego, będącego lekarstwem, które nie tylko uzdrawia, lecz także zapobiega sekularyzacji, zmierzającej do usunięcia z naszego życia znaków wiary chrześcijańskiej. Jego członkowie mocno poświęcają się Bożemu Sercu, tak aby życie moralne człowieka uległo uzdrowieniu, zaś jego cnoty i dary Ducha Świętego rozwijały się. Poprzez pogłębianie  wiary umacniają życie apostolskie, a także starają się realizować swoje obowiązki rodzinne i apostolskie, będąc uświęcanymi mocą Chrystusa. Zajmują się również budzeniem świadomej miłości do bliźniego przez podejmowanie pracy nad własnym sercem, tak aby synowską miłość do Stwórcy łączyć z miłością braterską. Dzięki tej formie pobożności, członkowie Arcybractwa budują i pogłębiają swoje życie wewnętrzne, realizując przy tym codziennie powołanie do świętości i współuczestnicząc w dziele zbawienia świata oraz ciągłej ewangelizacji. 

Marek Szalkiewicz