Katecheza | 17 października 2024

17 października 2024 r. w złotoryjskim Kościele pw. św. Jadwigi odbyła się kolejna katecheza dla dorosłych, którą poprowadził o. Paulin Maria Adamowski. Tematem spotkania były sakramenty w służbie Kościoła oraz sakramenty uzdrowienia.

Sakrament jest znakiem widzialnej łaski, ukazującym nam to, co dla nas jest niewidzialne. Bóg powołał nas do tego, byśmy podążali drogą do świętości, przyjmując rolę kapłanów lub małżonków. Sakrament święceń kapłańskich polega na tym, iż nowi duchowni otrzymują od Stwórcy łaskę Ducha Świętego do sprawowania w należyty sposób Eucharystii i innych posług kościelnych, a także zaczynają działać na rzecz swoich wiernych, pomagając im w drodze do zbawienia. Istnieją trzy stopnie święceń. Pierwszym z nich są święcenia biskupie. Biskup jest następcą apostołów, który na terenie diecezji ustanawia prawa zgodne z Biblią i nauczaniem Kościoła. Może on prowadzić nabożeństwa, głosić kazania, szerzyć Słowo Boże oraz udzielać sakramentów (w tym bierzmowania oraz konsekracji neoprezbiterów). Z kolei kapłani są pomocnikami biskupa, od którego otrzymują święcenia oraz misję służenia Jezusowi. Pełnią oni rolę pasterzy prowadzących wiernych ku zbawieniu, głosząc wśród nich Ewangelię i sprawując Kult Boży. Mogą również udzielać sakramentów z wyłączeniem sakramentu święceń oraz bierzmowania. Diakonami zaś mogą zostać ojcowie i mężowie (za zgodą swoich żon), mający dobrą opinię, posiadający pracę oraz mocno wierzący w zbawczą moc Chrystusa. Podczas liturgii zajmują się posługą. Asystują również podczas sakramentów chrztu, ślubów oraz udzielania Komunii Świętej. Mogą również głosić kazania. Szafarzem sakramentu święceń może być wyłącznie biskup, który sam wyświęca kapłanów oraz diakonów. Przy udzielaniu tego sakramentu asystuje mu dwóch uświęconych biskup, zaś zgodę na udzielenie święceń musi wyrazić papież.

Sakrament małżeństwa polega na tym, iż kobieta i mężczyzna ofiarują sobie nawzajem, to co mają najcenniejsze, czyniąc się jednocześnie rodzicami oraz współmałżonkami. Stają się oni jednym ciałem i jedną krwią w Jezusie Chrystusie. Istotą małżeństwa jest więc wzajemne uzupełnianie się oraz zjednoczenie się ciał i dusz. Sakrament ślubu udzielany jest przez kapłana. Podczas ceremonii kobieta i mężczyzna przysięgają sobie nawzajem miłość, uczciwość oraz wierność. Zanim dojdzie do małżeństwa para najpierw wchodzi w moment zachwytu na drugą osobą. Następnie docierają się oni do siebie i poddają swoje uczucie próbom. Uczą się wzajemnej akceptacji, zaś ich miłość staje się silniejsza i dojrzalsza. 

Istnieją również sakramenty uzdrowienia. Poprzez namaszczenie chorych nasze ciała są uzdrawiane. Sakrament ten umacnia nas w chorobie i sprawia, iż dzięki Bożej mocy nie popadamy w depresję lub przygnębienie. Sakramentu tego udziela kapłan i powinien być on przyjmowany przynajmniej raz w miesiącu. W przypadku momentu odejścia chorego do Domu Ojca duchowny może udzielić mu wiatyku, dzięki czemu zyskuje odpust zupełny, a tym samym drogę do nieba. Sakrament spowiedzi zaś uzdrawia naszą duszę skalaną grzechami. Wyznając je kapłanowi, stajemy się nieskalani i tym samym umacniają naszą wiarę. Nasze grzechy powinny być świadome i dobrowolne. Ważne jest, byśmy umieli się do nich przyznać. Podczas spowiedzi otrzymujemy od Boga znak, jakim jest rozproszenie grzechów.

Marek Szalkiewicz