Sprawozdanie z pielgrzymki do Krakowa
22 maja 2025 r. w Kościele Katolickim obchodzono Dzień św. Rity, patronki od spraw trudnych i beznadziejnych. Główne uroczystości zostały zainicjowane w Kościele Augustianów pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Krakowie. Udział w nich wzięli wierni z Parafii św. Jadwigi w Złotoryi, wraz z o. Paulinem Marią Adamowskim.
Podczas mszy świętej pątnicy wysłuchali kazania przygotowanego przez jednego z ojców augustianów. Przypomniał on słowa Jezusa mówiące o tym, żebyśmy pomimo różnych przeciwności losu cały czas trwali przy Bogu. Uczestnictwo w ofierze Chrystusa jednoczy wszystkich wiernych, dodając im siły do walki z wyzwaniami dnia codziennego. Współczesny świat mierzy się bowiem z różnego rodzaju konfliktami, kataklizmami oraz odwróceniem pojęć i wartości. Św. Rita uczy, iż wsparcie duchowe, jakie otrzymuje człowiek stanowi siłę zarówno dla niego samego, jak i dla szerszej rzeszy wierzących. Chrystus bowiem przypomina każdemu z nas: »Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Imię Moje, tam jestem pośród nich« (Mt 18,20). Podczas Eucharystii odczuwamy jego bliskość. Dzięki wstawiennictwu ukrzyżowanego w naszych sercach rodzą się dobre owoce, które przemieniają nasze życie. W trakcie kazania przypomniano, iż nowy papież Leon XIV przynależy do zakonu augustianów, którego opiekunką jest św. Rita. Została ona kanonizowana w 1900 r. przez papieża Leona XIII będącego protektorem tegoż zgromadzenia. Odwiedzając klasztor w Genazzano przyczynił się on do rozpropagowania kultu Matki Bożej Dobrej Rady oraz Matki Bożej Pocieszającej. Dzięki jego staraniom rzesze katolików dowiedziało się o patronce spraw trudnych i beznadziejnych. Z wielką ofiarnością oraz miłością poczęli zwracać się do niej o pomoc w trapiących ich problemach. Dzięki wstawiennictwu św. Rity krakowskim augustianom udało się przetrwać wojenną hekatombę. W 1941 r. czterech zakonników (w tym przeor) zostało aresztowanych przez Gestapo. Przewieziono ich do obozów koncentracyjnych w Auschwitz i Dachau, gdzie ponieśli oni męczeńską śmierć. Rok później pozostali przy życiu duchowni postanowili upamiętnić pamięć poległych współbraci. Wspólnymi siłami stworzyli figurę św. Rity, która do dziś znajduje się w krakowskiej świątyni. Tak jak i oni, także i my odczuwamy obecność Stwórcy, który nigdy nie zostawia nas w potrzebie oraz wspiera w najtrudniejszych momentach naszego ziemskiego żywota.
Podczas nabożeństwa dokonano poświęcenia róż, będących symbolem duchowej bliskości z patronką od spraw trudnych i beznadziejnych. Wierni dziękowali jej za otrzymane wsparcie, a także zwrócili się do niej z prośba o pomoc w rozwiązaniu dotykających ich problemów. Mogli również obdarować kwiatami osoby, które same doświadczają życiowych trudności.
Po zakończeniu mszy świętej pątnicy we własnym zakresie mieli okazję przespacerować się po krakowskim Rynku. Mogli oni odwiedzić rozsiane licznie po mieście kościoły, a także Wawel, Sukiennice, Barbakan oraz inne zabytki. Część pielgrzymów skorzystała z ciepłego posiłku.
Po południu pątnicy wraz z o. Paulinem Marią Adamowskim udali się do Łagiewnik, gdzie zawitali do Sanktuarium św. Jana Pawła II. W tym miejscu poświęcili się modlitwie oraz zwiedzaniu. Oddawali się kontemplacji wizualnej mozaik przedstawiających sceny biblijne autorstwa Marko Rupnika. Mogli również obejrzeć kryptę grobową w której spoczywają kardynałowie: Andrzej Maria Deskur i Stanisław Nagy oraz kaplice związane z kultem maryjnym. Kolejnym etapem pielgrzymki było znajdujące się nieopodal Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Spragnieni obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie wierni mogli oddać mu cześć w Kapliczce Wieczystej Adoracji. Zainteresowaniem cieszyło się odprawione w świątyni nabożeństwo ku czci Matki Bożej. Ponadto pielgrzymi mogli zatrzymać się nad grobem św. Faustyny Kowalskiej oraz obrazem Jezusa Miłosiernego.
Na zakończenie pielgrzymki o. Paulin Maria Adamowski podziękował pątnikom za uczestnictwo. Zaprosił ich również na przyszłoroczne obchody uroczystości ku czci św. Rity w Krakowie.
Marek Szalkiewicz