Już po kilku latach od powstania Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bourg-en-Bresse we Francji (13 marca 1863 r.) zawitała ona również do Polski – dzięki Siostrom Wizytkom, sprowadzonym do Warszawy przez królową Marię Ludwikę Gonzagę w 1654 r., a następnie w 1681 r. do Krakowa przez biskupa Jana Małachowskiego. Były one niemalże na bieżąco informowane o objawieniach w Paray-le Monial. Dzięki matce Katarzynie Krystynie Branickiej krakowski konwent stawał się ośrodkiem czci i miłości Serca Jezusowego, a za czasów matki Franciszki Szembekówny zaczął promieniować nabożeństwem także poza mury klasztorne.
W 1718 r. w kościele Sióstr Wizytek zostało założone jedno z pierwszych w Polsce Bractw Najświętszego Serca Jezusowego. Z tej okazji zakonnice przygotowały intronizację Bożego Serca z uroczystą procesją. „Wzięły w niej udział liczne rzesze wierzących krakowskiego grodu. Trasa prowadziła z kościoła Mariackiego do kościoła Sióstr Wizytek. Kroniki klasztoru przekazują barwny, szczegółowy opis tej procesji. Odprawiano ją rzeczywiście z wielką okazałością. Pomyślana ona jednak była przede wszystkim jako publiczne, wspólne wyznanie wiary i czci dla Serca Jezusowego” (S. Jarzyna, Trzysta lat działalności SS. Wizytek w Krakowie, 1983).
Nie dziwi więc fakt, że zaledwie w kilka lat po powstaniu we Francji Straż Honorowa znalazła podatny grunt również na ziemiach polskich. Do Bractwa założonego w Krakowie w 1868 r. zapisały się wszystkie zakonnice klasztoru Nawiedzenia oraz ich uczennice.
Gdy w styczniu 1869 r. zostało ono kanonicznie zatwierdzone przez biskupa Antoniego Gałeckiego, ówczesnego administratora diecezji krakowskiej, klasztor Sióstr Wizytek w Krakowie „stał się jednocześnie główną siedzibą tej Wspólnoty dla całej Polski, mimo że podzielonej na trzy zabory” (J. Pluta, Cześć, miłość, wynagrodzenie Sercu Jezusa, 2001).
Bardzo szybko wszczęto starania o przekształcenie Bractwa w Arcybractwo, lecz z różnych względów (zabory, pierwsza wojna światowa itp.) na zatwierdzenie trzeba było czekać aż do 19 stycznia 1919 r. Aktu wyniesienia do tej godności dokonał papież Pius XI. W tym czasie działalność statutowa rozwijała się nadzwyczaj prężnie, przy dużym zaangażowaniu siostry dyrektor Marii Józefy Twarowskiej, późniejszej przełożonej klasztoru.
Członkowie Straży tworzyli liczne grupy modlitewne, adorowali Najświętszy Sakrament podczas pierwszopiątkowych liturgii. Celom statutowym były także podporządkowane wszelkie działania informacyjne, wydawnicze i korespondencyjne.
Nieocenionym narzędziem apostolskiego oddziaływania stało się arcybrackie czasopismo „Wiadomości o Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa”. Pierwszy numer ukazał się w 1921 r.
Druga wojna światowa, a następnie okres rządów komunistycznych brutalnie przerwały na pół wieku czas nieskrępowanej działalności apostolskiej i formacyjnej Arcybractwa w Polsce, niemniej siostry podejmowały działania konspiracyjne, narażając się często na utratę wolności.
Dopiero w 1986 r. mogła się odbyć pierwsza ogólnopolska pielgrzymka Arcybractwa na Jasną Górę, organizowana odtąd co roku. W roku 1991 wznowiono też publikację „Wiadomości Straży Honorowej NSPJ”, które rozsyłane są nie tylko do ośrodków na terenie całego kraju, ale również do wspólnot polonijnych. Wciąż wzrasta liczba członków Straży Honorowej NSPJ, którzy stają się często organizatorami lub współorganizatorami nabożeństw i uroczystości religijnych w parafiach. Włączając się w przygotowanie oprawy liturgicznej, wspomagają oni swoich duszpasterzy, należą do rad parafialnych oraz wykonują posługi charytatywne na rzecz wspólnot parafialnych.
Spośród ważnych dla Arcybractwa wydarzeń z lat po oficjalnym wznowieniu działalności należy wspomnieć autokarową pielgrzymkę do Rzymu w 1992 r., udział w 46. Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym we Wrocławiu (Arcybractwo przygotowało „Księgę darów duchowych”, 5 monstrancji w futerałach oraz 5 wyhaftowanych welonów), udział w Ogólnopolskich Kongresach Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich oraz pielgrzymki do Francji śladami kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa w 2006 i 2013 r.
Niezwykle istotny dla Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce był 2019 rok, kiedy to przypadła 150. rocznica istnienia organizacji na ziemiach polskich. Do obchodów tego jubileuszu członkowie przygotowywali się kilka lat poprzez modlitwę i lekturę materiałów formacyjnych. Aby jeszcze bardziej uczcić rocznicę, polskie Arcybractwo wystarało się o łaskę odpustów zupełnych, które czciciele Serca Bożego mogli uzyskać w 2019 roku po spełnieniu określonych warunków.
Polska Straż Honorowa otrzymała również błogosławieństwo Ojca Świętego Franciszka, błogosławieństwo ks. abpa Marka Jędraszewskiego, a także listy gratulacyjne od ks. bpa Stanisława Salaterskiego, delegata KEP ds. naszego Arcybractwa, oraz ks. Juana Barrosa, Dyrektora Generalnego Straży Honorowej NSPJ. Rok jubileuszowy rozpoczął się 1 stycznia 2019 roku, a zakończył 27 grudnia, we wspomnienie św. Jana Ewangelisty, patrona Arcybractwa. Główne, ogólnopolskie uroczystości miały miejsce 15 czerwca na Jasnej Górze, podczas XXXIV pielgrzymki Straży Honorowej, w której wzięły udział zastępy strażowe z całej Polski. Obecnych było około 70 pocztów sztandarowych.Członkowie wysłuchali konferencji wygłoszonej przez ks. Jacka Pędziwiatra, wzięli udział w Drodze krzyżowej na wałach jasnogórskich, uczestniczyli we Mszy św. dziękczynnej pod przewodnictwem ks. bpa Stanisława Salaterskiego, w Apelu Jasnogórskim, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Mszy św. w Kaplicy Cudownego Obrazu o godz. 23. Oprócz tych centralnych uroczystości wiele wspólnot zorganizowało również lokalne obchody jubileuszu 150-lecia Straży Honorowej w swoich diecezjach i parafiach.
Rok jubileuszowy stał się okazją, by przypomnieć historię i charyzmat Straży Honorowej NSPJ w prasie katolickiej. Artykuły poświęcone organizacji znalazły się w „Niedzieli”, „Źródle” i „Gościu Niedzielnym”, dzięki czemu wiele osób usłyszało o wspólnocie i postanowiło do niej dołączyć. Innym owocem roku jubileuszowego jest publikacja Uświęceni obecnością przy Bożym Sercu (ks. Józef Gaweł SCJ, Natalia Gorczowska, Kraków 2020), przybliżająca życiorysy świętych i błogosławionych, którzy należeli do Straży Honorowej NSPJ.
Z kolei 20 czerwca 2020 roku podczas XXXV Ogólnopolskiej Pielgrzymki Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ na Jasną Górę wspólnota oficjalnie odnowiła akt poświęcenia się Bożemu Sercu w nawiązaniu do 100. rocznicy zawierzenia naszej Ojczyzny. Wydarzeniu, w którym ze względu na pandemię koronawirusa wzięły udział tylko diecezjalne delegacje Straży Honorowej, przewodniczył ks. bp Stanisław Salaterski. W akcie poświęcenia dziękowaliśmy Bożemu Sercu za łaski minionych lat i prosiliśmy o oddalenie grożących nam niebezpieczeństw: „Oddal od nas zatem pandemię koronawirusa, która nie tylko zagraża ciału, ale wzbudza niepokój w sercu i pogrąża w poczuciu bezradności. Oddal od nas konsekwencje ateistycznych ideologii, które negują Boga i Jego przykazania. Oddal relatywizm moralny i hedonizm, które atakują wartości zjednoczonej rodziny, życia poczętego i godnej starości. Oddal nihilizm, który pozbawia woli do działania i utwierdza w poczuciu beznadziei. Oddal od nas również obojętność religijną i dążenie za wszelką cenę do materialnego dobrobytu”. Następnie poświęciliśmy Najświętszemu Sercu Pana Jezusa wszystkie stany należące do Arcybractwa, w tym zelatorów, obecnych i przyszłych członków Straży Honorowej oraz ich rodziny.
W naszej parafii św. Jadwigi w Złotoryi Arcybractwo istnieje już od 1950 roku czyli ma 73 lata i jesteśmy dumni z tej rzeszy ludzi oddanych adoracji i czci NSPJ.
Spotkania modlitewne są organizowane w czwartki przed I piątkiem miesiąca od g. 17.00 oraz w ostatni piątek miesiąca spotkanie formacyjne po mszy wieczornej. W 3 piątek miesiąca jest modlitwa wynagradzająca NSPJ. Zelatorką główną jest Celina Nankiewicz a opiekunem duchowym O. Bogdan Koczor, proboszcz parafii. Może jest to też propozycja dla Ciebie ? zapraszamy do spotkania.
Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa jest stowarzyszeniem skupiającym ludzi pragnących odpowiedzieć na skargę Pana Jezusa w Ogrójcu: „Czy nie mogliście czuwać jednej godziny ze Mną?”. Jej członkowie starają się swoim wynagrodzeniem i miłością pocieszać Jezusowe Serce, napełnione boleścią z powodu zapomnienia i niewdzięczności ludzkiej. To Serce, zranione niegdyś na krzyżu włócznią Setnika i wciąż ranione przez nasze grzechy, prosi przez św. Małgorzatę, aby mu wynagradzać.
Dewizą Arcybractwa jest więc: cześć, miłość, wynagrodzenie Sercu Jezusa.
Cechą charakterystyczną stowarzyszenia jest to, że każdy z członków codziennie odprawia jedną godzinę straży, nie zmieniając nic w swoich codziennych zajęciach. W czasie tej godziny stara się łączyć myślą z ofiarą, jaką Chrystus składał na krzyżu za zbawienie świata. Członkowie obierając jedną godzinę wpisują się na tzw. zegarze gdzie są zaznaczone wszystkie godziny dnia.
W ten sposób tworzy się wieniec czcicieli z całego świata, którzy trwają na modlitwie wynagradzającej Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, który mówił do św. Małgorzaty: „Pragnę, aby Serce moje otoczyła korona z dwunastu gwiazd, utworzona z moich najmilszych i najwierniejszych sług”.